Rhythms of Resistance (RoR, pol. Rytmy Oporu) są inspirowane grupami „blocos-afros”(np. Olodum, Ilê Aiyê), które powstawały w połowie lat 70. w brazylijskim mieście Salvador w stanie Bahia. Były one formą ekspresji samoświadomości osób czarnoskórych i wyrażały opór wobec wojskowej dyktatury, dla której każda grupa “kulturowa” była zagrożeniem jako potencjalne źródło myśli “komunistycznej”, co skutkowało tłumieniem lokalnych aktywności i represjami. Zespoły blocos-afros, mieszając tradycyjne rytmy samby z salsą, reggae i merengą stworzyły styl znany dziś jako Samba Reggae. Do dziś wiele z tych zespołów działa na rzecz promowania idei wolności, zwracając uwagę na kwestie praw człowieka, domagając się równych szans i walcząc z niesprawiedliwością społeczną oraz rasizmem.
Pierwszy zespół Rhythms of Resistance powstał w Londynie w 2000 r., w reakcji na represje policji wobec aktywistów ruchu Reclaim The Streets (pol. Odzyskajmy Ulice). Grupa Rhythms of Resitance została uformowana jako część brytyjskiego ruchu Earth First i brała udział w akcji skierowanej przeciw szczytowi Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego w Pradze we wrześniu 2000 r. Różowo-srebrna frakcja karnawałowa, skupiona wokół zespołu złożonego z 55 instrumentów odłączyła się od ponad sześćdziesięciotysięcznej demonstracji, dzięki czemu przechytrzono oddziały policji broniące zjazd MFW i BŚ. Razem z międzynarodowym “czarnym blokiem” i z dużym wsparciem włoskiego ruchu “Ya Basta”, udało się nakierować na wspólny cel trzy różne formy akcji bezpośredniej, które w ostateczności doprowadziły do zakończenia szczytu w Pradze. Od tego czasu grupy RoR zaczęły pojawiać się jak grzyby po deszczu i dziś jesteśmy w całej Europie, a nawet gdzieniegdzie poza nią.
Obecnie, zespoły są na całym świecie